- бәрекелшіл
- зат. «Бәрекелді» сөзін жиі айтушы; құптаушы, айтқанға көнуші. Деген бар: «Бәрекелді құлды өлтірер», Болғаным «б ә р е к е л ш і л» байға жақсы. Бейнеттен басқа өзіме не келтірер? Рас, мен «бәрекелшіл» болмадым ба? (С. Торайғыров, Таңд. шығ., 203).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.